LAB, ESK, STEILAS, EHNE, HIRU eta Etxalde sindikatuek mobilizazio eguna deitu dute apirilaren 28rako, Laneko Segurtasun eta Osasunaren Nazioarteko Eguna, "Absentismoa, patronalaren iruzurra. Lan osasuna, gure eskubidea". Manifestazioak Donostian (11:30, Alderdi Eder) eta Iruñean (11:00, Sarasate pasealekua) egingo dira.

Sindikatuen arabera, datuek erakusten dute absentismoa "ke-laino bat" dela eta arazo nagusia laneko arriskuak direla, "patronalak legedia urratuz eragiten dituenak". Arrisku hauek emaitza larriak dituzte langileen osasunean, 64 hildako eta 102.000 istripu traumatiko 2024an.

Gasteizen, Legebiltzarreko atarian egin dute iragarpena. Izan ere, lan osasunerako intersindikalak 2024ko ezbeharren txostena aurkeztu dute bertan.

Adierazi dute 2024an enpresek zein mutualitateek 102.000 lan istripu aitortu dituztela, eta hauen erdiek baja eragin dutela. Zehaztu dute gertatzen diren lan istripuetako asko ez direla aitortzen.

Gaineratu dute "gobernuek heriotzen datuak ere izkutatzen dituztela", ohikoenak, garraiolarienak edo in itinere zein in mision istripuak izaten direlarik, askotan laneko heriotza bezala hartzen ez dituztenak.

Istripu eta heriotza hauetako asko beren afiliatu sarearen bidez ezagutzen dituzte sindikatuek. Horrela, sindikatuek 64 laneko heriotza zenbatu zituzten 2024an eta datu ofizialek 47 jaso zituzten. Sindikatuen arabera, honek erakutsiko luke datu ofizialak ezin direla seriotasunez hartu.

Patronalaren iruzurra

Azken urtean mutualitateen "ariketa zital berri bat" azaleratzen dela ere adierazi dute sindikatuek, enpresek aitortutako eta komunikatutako istripu traumatikoak ez onartzea.

Gaineratu dute sektore batzuetan "errazagoa da hiltzea", basogintzan, eraikuntzan, industrian edo garraioan, esaterako, eta beste batzuetan "errazagoa dela gaixotasun profesionalak garatzea", eta honetan gero eta nabarmenagoak direla afekzio psikosozialak. Honekin lotuta, sektore feminizatuek pairatzen dute egoera bortitzena. "Lan batzuek hil egiten dute, beste batzuek aldiz, ez dute bizitzen uzten".

Laneko gaixotasunei dagokienez, elkarte enpresarialak diren mutualitateetako sendagileek erabakitzen dute lehen instantzian, langileak pairatzen duen gaitz horren jatorria lanekoa ala arrunta den. Mutualitateen jarrerak "gaixotasun profesionalen azpierregistro lotsagarria eragiten dutela" gaineratu dute.

Sindikatuek nabarmendu dute patronalak ia 30 urte daramatzala indarrean dagoen lan osasuneko araudia ez betetzen, inpunitate osoz. Gaineratu dute "amaraun instituzionala inpunitate hori babesteko izan zela sortua", gobernuek ez dutelako patronala isuntzen eta patronalak ederki dakielako hori. Gobernuek enpresei zuzendutako mezua argia izango litzateke, “zuek jarraitu horrela, ez baita ezer gertatuko”.

Iruzur honetan funtsezkoa da mutualitateen egitekoa, "patronalaren inpunitatea eta gobernuen antzutasuna baliatzen baitute". Honela, OSALAN eta NOPLOIk egiten dituzten plan garestien islada ez da inon ageri.

Egoera latz honen aurrean LAB, ESK, STEILAS, EHNE-etxalde eta HIRU sindikatuek adierazi dute urratsak ematen jarraituko dutela. Era berean, gobernuei exijitu diete patronalari araudia betearazteko bitarteko errealak ipini ditzala.

Gaur goizean, ELA, LAB, ESK, Steilas, CGT, CNT, HIRU, EHNE eta Etxalde sindikatuek elkarretaratzea egin dute Bilboko Plaza Biribilean, "Gotzon S.O.S." dinamika babesteko eta Gotzon Telleria preso gaixoaren askapena eskatzeko.

Gotzon Telleria gaixotasun genetiko sendaezina duen 68 urteko preso bilbotarra da. Espetxe-legediak zehazten duen bezala, Gotzonek hirugarren graduan egon beharko luke, gaixotasun sendaezina duelako. Hala ere, bigarren graduan jarraitzen du.

Sindikatuek dinamika propio bati ekin zioten 2019an Sarerekin batera, salbuespenezko politikak salatzeko eta konponbiderako, bakerako eta bizikidetzarako urratsak sustatzeko.

"Konponbiderako pausoak ematen ari garen honetan, ezinbestekoa da gaixotasun larriak dituzten presoak espetxetik atera ahal izatea, euren osasun egoera ez okertzeko eta gaixotasunari baldintza egokietan aurre egin ahal izateko", adierazi du ekimenaren bozeramaileak.

Confebaski gutxieneko soldata propioa negoziatzera eseri dadila exijitu diote ELA, LAB, ESK, Steilas, Etxalde eta HIRU sindikatuek, Bilboko egoitzaren aurrean mobilizazioa eginda. Sindikatuek gutxieneko soldata 1.500 eurokoa izen behar dela adostu dute.

ELA, LAB, ESK, STEILAS, HIRU sindikatuek eta Etxalde mugimenduak elkarretaratzea egin zuten atzo Confebasken egoitzaren aurrean, Bilbon. Salatu dute patronalak betoa jarri diola Euskal Herrian gutxieneko soldata propioa adosteari eta negoziatzera eseri dadila exijitu diote. Halaber, Lakuako Gobernuari Confebaski ematen dion babesa baldintzatu dezala galdegin diote.

Elkarretaratzean adierazi dutenez, hilean 1.500 eurotako gutxieneko soldata adosteko prestutasuna agertu du Arabako, Bizkaiko eta Gipuzkoako gehiengo sindikalak. Akordio horretara heltzeko «esfortzu nabarmena» egin dutela adierazi dute sindikatuek eta kritiko agertu da Confebaskek haiekin bildu nahi ez izanarekin. Horregatik, ukatu dieten bilera horretan entzun nahi izan ez dituenak ohiukatu dizkiote gaurko mobilizazioan.

LABeko Oihana Lopetegik adierazi zuen patronala «parasito bat» bezala jokatzen ari dela, Euskal Herriko langileen kontura aberasten ari delako haiei behar bezalako bizi kalitatea bermatzeko soldatak ez ordainduta. Halaber, sindikatuak uste du jarrera horrek eta LGS propio bat ez izateak ezbaian jartzen dute Euskal Herriaren garapen ekonomikoa.

ELAren izenean Peio Igeregik azaldu zuen patronalak nahiago dituela estatu mailako hitzarmenak, langileak esplotatzea ahalbidetzen dutelako. Gaineratu zuen «talentua erakartzearen» ideia horren aurka badaude ere, horrentzako oztopoa ez dela euskara, azken aldian sinestarazten saiatzen ari diren moduan, baizik eta lan baldintzak.

ESK sindikatuak argi ikusten du gutxieneko soldata propioa prekarietatearen aurkako tresna dela eta azpimarratu nahi izan du mesede egingo diela langile sektore zaurgarrienei, hala nola, emakumeei, gazteei eta pertsona migratuei.

Elkarretaratzean nabarmendu dute adostu duten aldarrikapenak 140.000 langile ingururi eragingo diela. Tartean daude emakumeak, migratutako pertsonak, aniztasun funtzionala dutenak eta gazteak. Izan ere, kolektibo horietako gehienek estatuan sinatutako hitzarmen kolektiboa dute edo inongo hitzarmen eguneraturik gabe daude gaur egun. Horregatik, sindikatuek uste dute patronalak egoera bere horretan mantentzearen alde egiteak agerian utzi duela «esplotazioan oinarritutako eredu ekonomiko baten alde» egiten duela, eta horretarako espainiar Estatuko lan harremanen esparrua «oso baliagarria» zaiola.

Betoari ezetza

Sindikatuek argi utzi dute ez dutela onartuko Confebaskek gutxieneko soldata propioa ezartzeko betoa izatea. Horretarako, presioa egingo diote patronalari, mobilizazioen bidez. Marko horren baitan kokatu dute hurrengo hilabeteetan gutxieneko soldata propio baten alde jasoko dituzten sinadurak, Gasteizko Parlamentuan izapidetutako Herri Ekimen Legegilea onartzea xede izango dutenak.

Horrez gain, alderdi politikoei eta instituzioei dei egin diete Confebaski aurre egin diezaioten, ematen dioten babesa baldintzatuta. Izan ere, uste dute patronalak soldata politika monopolizatu ez dezan ezinbestekoa dela ekimen politikoa. Horretaz aritu ziren herenegun arratsaldean Imanol Pradales lehendakariarekin izandako bileran eta gaur Euskadi plazan oihukatutako aldarrikapena helarazi zioten.

Atzoko elkarretaratzearekin eta larunbatean pentsiodunekin batera deitutako manifestazioekin batera, gutxieneko soldata propio baten aldeko mobilizazio ziklo bati hasiera eman diote sindikatuek. Hori dela eta, militantzia zein euskal jendartea deitu dute larunbateko mobilizazioarekin bat egitera eta gutxieneko pentsio eta soldata propio baten alde Hego Euskal Herriko kaleak betetzera.

ELAk, LABek, ESK-k, STEILASek, Etxaldek eta Hiruk bat egiten dute gutxieneko soldataren eta pentsio justu eta nahikoen aldeko borrokarekin, eta Hego Euskal Herriko 4 hiriburuetan mobilizatuko dira..

Euskal Herriko Pentsiodunen Mugimenduak mobilizazioak deitu ditu apirilaren 5erako Hego Euskal Herriko 4 hiriburuetan, `Soldata eta pentsio duinak. Orain, hemen eta denontzat. Por unas pensiones y un salario mínimo justo y suficiente´ lelopean. Pentsiodunen Mugimenduak Herri Ekimen Legegile bat bultzatu zuen duela hilabete batzuk, pertsona guztientzat bidezko pentsioak eta nahikoak lortzeko. Aldarrikapen zehatza pentsioen osagarria lortzea da, Lanbide arteko Gutxieneko Soldatarekin (LGS) parekatu arte. Hego Euskal Herrian LGS propiorik balego, hori litzateke erreferentzia.

ELAk, LABek, ESK-k, STEILASek, Etxaldek eta Hiruk partekatzen duen aldarrikapena da, alegia. Are gehiago, soldata eta pentsio duinen aldeko borroka pobreziaren eta gizarte bazterketaren aurkako borroka bateratua eta osagarria dela diote, pobreziak gora egin baitu azken urteetan. Aldarrikapen horiek pentsiodunak eta gehiengo sindikala batu zituzten 2020ko Greba Orokorrean.

Duela hilabete batzuk, ELA, LAB, ESK, STEILAS, Hiru sindikatuek eta Etxalde mugimenduak osatua, bide bateratu bati ekin zion Euskal Herrirako gutxieneko soldata propioa lortzeko, bi bide posibleren bidez: lanbide arteko akordio bat eta Herri Ekimen Legegile bat eskumena lortzeko eta hemen gutxieneko soldata propioa erabaki ahal izateko.

Oraingoz, ordea, patronalek uko egin diote LGS propio baterako aldarrikapenari buruz hitz egiteari, nahiz eta gizarteak onartzen duen Estatuak ezarritako gutxieneko soldata Euskal Herrian bizitzeko guztiz eskasa dela, kexu dira sindikatuak. Horrek bereziki eragiten die sektore feminizatuei, arrazializatuei, dibertsitate funtzionala duten pertsonei edo lan-merkatuaren prekaritateagatik, etxebizitzaren arazoagatik eta abarrengatik independizatu ezin diren gazteei.

Gutxieneko soldata propioa lortzeko Herri Ekimen Legegileari dagokionez, nahiz eta Eusko Legebiltzarrak tramitera onartu duen, Nafarroako Parlamentuak atzera bota du, “milaka langile zaurgarriri bizkarra emanez”.

Beraz, sindikatuek ezinbestekotzat dute mobilizatzea eta Pentsiodunen Mugimenduarekin aliantzak eraikitzea, Hego Euskal Herriko pertsona guztientzat pentsio eta soldata duinak eta nahikoak lortzeko. Horregatik, elkarrekin mobilizatuko dira apirilaren 5ean Hego Euskal Herriko 4 hiriburuetan.

Euskal Herriko Pentsiodunen Mugimenduko Emakumeek manifestu bat aurkeztu zuten atzo, Bilboko Bilborock aretoan, premiazko neurriak eskatzen dituena pentsio duinak bermatzeko eta alor horretan genero-arrakala murrizteko. Etxalde, beste talde batzuekin batera, manifestuari atxikitu da.

Ekitaldia Euskal Herriko Pentsiodunen Mugimenduko Emakumeek antolatu dute, eta feminista, emakume talde eta pentsiodunak bildu dira, astez aste eskualde osoko plazetan manifestatzen direnak. Etxalde mugimenduan Amets Ladislao eta Maite Aristegi izan ziren.

Helburu nagusia esperientziak partekatzea eta emakume pentsiodunen egoerari buruz hausnartzea izan da, batez ere kotizazio gabeko pentsioak dituztenen egoerari buruz.

Ekitaldian nabarmendu da emakume horien ahultasun ekonomikoa ez dela kasualitatea, baizik eta sistema patriarkal baten emaitza, historikoki emakumeak zaintza-lanetara baztertu dituena, aintzatetsi edo ordaindu gabeak. Dedikazio horrek eragotzi egin du asko lan-merkatura sartzea edo baldintza eskasetan sartzea, eta horrek pentsio baxuagoak ekartzen ditu.

Desberdintasuna islatzen duten datuak

Ekitaldian aurkeztutako manifestuak datu kezkagarriak ditu:

• • 2023an, EAEn kotizazio gabeko pentsio bat jasotzen zuten 6.000 pertsonetatik (hilean 484,6 €, 14 ordainsaritan) % 67 emakumeak ziren.
  • 2024ko azarorako, zifra hori 7.859 pertsonara igo da, eta horietatik 5.300 inguru emakumeak dira.
  • Emakume horietako askok, batez ere 80 urtetik gorakoek, zailtasunak dituzte hilaren amaierara iristeko, beren pentsioak nahikoak ez direlako.

Gainera, sexuaren araberako lan-bereizketak eta soldata-arrailak egoera larriagotu dute, pentsioen arteko desberdintasuna iraunaraziz. Lan-merkatuan sartu diren emakumeek, askotan, lanaldi bikoitzaren kontura sartu dira (ordaindutako lana eta zaintza-lanak), eta horrek kotizazioak eta, ondorioz, pentsioen zenbatekoa mugatu ditu.

Legegintzako Herri Ekimena: justizia ekonomikorako proposamena

Egoera horren aurrean, Euskal Herriko Pentsiodunen Mugimenduak Legegintzako Herri Ekimen bat aurkeztu du, gutxieneko pentsioak Lanbide arteko Gutxieneko Soldatarekin (LGS) parekatu arte osatzea bilatzen duena. Gaur egun, hilean 1.184 eurokoa da. Eusko Legebiltzarrean izapidetzeko onartu den neurri horrek 66.000 emakume pentsioduni egingo lieke mesede, pentsioen genero-aldea nabarmen murriztuz.

LHEk hau proposatzen du:

• • Banakako osagarria, bizikidetza-harremanak alde batera utzita.
  • Euskal administrazio publikoak ofizioz jardutea osagarria jasotzeko eskubidea duten pertsona guztiek jasoko dutela bermatzeko.
  • Osagarria 14 ordainsaritan ordaintzea, Europako Gutun Sozialaren arabera.

Ekintzarako deia

Emakume pentsiodunek gizarteari dei egin diote ekimen hau babes dezan sinadurarekin. «Ezin dugu onartu bizitza beste batzuk zaintzen eman zuten emakumeek beren azken urteak pobrezian bizitzea», adierazi zuen bozeramaileetako batek ekitaldian.

Horrez gain, gutxieneko pentsio duina bermatzea justizia ekonomikoaren kontua izateaz gain, genero-berdintasunaren bidean funtsezko urratsa ere badela azpimarratu dute. “LHE hau aukera bat da bidegabekeria historiko bat zuzentzeko eta adineko emakumeak duintasunez biziko direla ziurtatzeko», gaineratu zuen beste parte-hartzaile batek.

Ondorioa: justizia sozialaren aldeko borroka

Bilborockeko ekitaldia topaketa eta hausnarketarako gune izan da, baina baita emakume pentsiodunen duintasunaren aldeko borroka justizia sozialaren eta berdintasunaren aldeko borroka dela gogorarazteko ere. LHE abian dela, Euskal Herriko emakumeek espero dute hau izatea etorkizun bidezkoago baterako lehen urratsa adineko pertsona guztientzat

Langile klasearen bizi baldintzak hobetzeko, prekaritateari aurre egiteko eta gizarte kohesioa eragiteko, euskal gehiengo sindikalak gutxieneko soldata propioaren aldeko bidea ireki dute, Herri Ekimen Legegilea erregistratuz eta Lanbidearteko Akordio baterako eskaera luzatuz.

Hego Euskal Herriko langileentzat soldata propio baten aldeko ibilbidea abiatu dute ELA, LAB, ESK, Steilas, Hiru sindikatuek eta Etxalde mugimenduak, bai Herri Ekimen Legegilea erregistratuta, bai Lanbidearteko Akordio baterako eskaera luzatuta, EAEn zein Nafarroan.

Prentsaurreko baten bitartez gogoratu dutenez, azken urteetan eskubide sozialen aldeko hainbat ekimen sozial eta sindikal izan dira, besteak beste, pentsio eta soldata duinen alde. 2020ko Greba Orokorrean gutxieneko soldata eta pentsioak izan ziren eragile sozial eta sindikatuon aldarrikapen nagusietako bi.

Bost urteren ondoren, lemari berriro heldu diote sindikatuek zein pentsionisten mugimenduak. Horregatik, ELA, LAB, ESK, Steilas, Hiru sindikatuek eta Etxalde Mugimenduak bat egiten dute pentsiodunen mugimenduak pentsioak gutxieneko soldatarekin parekatzeko aurkeztu duen Herri Ekimen Legegilearekin eta sinadurak bilduko dituzte beraiek ere.

«Espainiako gutxieneko soldata oso baxua da eta ez dio erantzuten Hego Euskal Herriko egitura sozioekonomikoari, ezta langileok hauteskunde sindikaletan zein mobilizazio bidez erakutsi duten borondate berezituari ere. Gutxieneko soldata aberastasuna banatzeko eta pobrezia murrizteko tresna izan beharko litzateke, baina Espainiako gutxieneko soldatak ez du funtzio hori betetzen», azaldu dute.

Hemen, gutxieneko soldatak askoz baxuagoak

Aipatu dutenez, Hego Euskal Herriko antzeko egitura sozioekonomikoa duten herrialdeetan 2024an gutxieneko soldatak askoz altuagoak izan ziren: Alemanian 2.054 eurokoa, Britainia Handian 2.230 eurokoa, Belgikan 2.070 eurokoa, Luxenburgon 2.570 eurokoa, Herbehereetan 2.134 eurokoa, Irlandan 2.134 eurokoa edo Islandian 2.493 eurokoa (urteko 12 ordainsaritan). «Onartezina da Hendaiako langileen egungo gutxieneko soldata 1.802 eurokoa izatea eta Irungo langileena 1.303 eurokoa (14 ordainsaritan banatzen den Espainiako LGSren kopurua, 12 hilabetetan banatuta)», gehitu dute.

Hori dela eta, sindikatuek bi ekimen jarri dituzte martxan, bata bestearen osagarri. Herri Ekimen Legegileak patronalarekiko presioa eragiten du Lanbidearteko Akordioa negoziatu dezan, bestela legezko araugintza etorri baitaiteke. Eta Lanbidearteko Akordioak eskumena eskualdatzeari bidea ireki diezaioke.

Sinadura bilketa bera mobilizazio erraldoi bat izan dadila nahi dute sindikatuek, eta etapa bakoitzean beste eragileen erantzunaren arabera, mobilizazio berriak antolatuko dituzte.

Ildo beretik, patronalari «fede onez negoziatzea» exijitzen diote. Instituzioei «ekidistantziak alboratzea eta langileen prekaritatea bultzatzen duen patronalari aurre egitea» eskatzen diete, «eta beren ardura esparruetan administrazioetako langileei eta azpikontratatutako langileei gutxieneko soldata nahikoak bermatzea». Azkenik, alderdi politikoei Herri Ekimen Legegilea babesteko konpromisoa eskatu diete.

Denon Bizitzak Erdigunean plataformak egindako agerraldian, zaintza langileen baldintzak hobetzeko, pribatizazioa amaitzeko eta lanaldia murrizteko exijitu dute EHNE Bizkaia, LAB, Steilas, ESK, Hiru sindikatuek eta Etxalde mugimenduak.

«Historikoa». Halaxe izan zen iazko azaroaren 30a. Egun hartan, Euskal Herriko mugimendu feministak greba feminista orokorrera deitu zuen, eta kaleak hartu zituen zaintza eskubide kolektiboaren alde. Eguna mugarria izan zen arren, egun hartan ez zen ezer amaitu. Horren erakusle izan zen atzo, grebaren urteurrenari begira, Denon Bizitzak Erdigunean plataformak egin zuen agerraldia. Bertan izan dira LAB, Steilas, ESK, EHNE Bizkaia, Etxalde eta Hiru, eta argi utzi dute borrokan jarraitzeko asmoa dutela: «Zaintza eskubide kolektiboaren aldeko borrokan ekarpen sindikala egiten jarraitzeko konpromisoa hartzen dugu». Horretarako, instituzioak eta patronalak interpelatuko dituzte.

Instituzioen «arduragabekeria» salatu dute sindikatuek, pribatizazioaren eta negozioaren ereduan sakontzen jarraitzea erabaki dutelako. Horren aurrean, sindikatuek konpromisoa hartu dute negoziazio kolektibora premiazko neurri batzuk eramateko. Izan ere, adierazi dute bizitzak erdigunean jarriko dituen zaintza sistema publiko eta komunitario batera bidean enpleguaren eremuan urratsak egiteko agenda markatu beharra dagoela.

Premiazko neurrian artean, zerbitzu publiko gehiago ez pribatizatzeko exijitu dute, eta gaur egun pribatizatuta daudenak publiko egiteko. «Eta irabazi asmoa guztiz ezabatzea», erantsi dute. Zerbitzuetan baliabideak jartzea eta lurralde historikoen arteko oreka bermatzea ere nahitaezkotzat jo dute.

Lanaldia murriztea ere ezinbestekotzat jo dute agerraldian parte hartu duten sindikatuek. 30 orduko lanaldia lortu arte, jaitsiera «progresiboa» eta «adierazgarria» izan dadin nahi dute, soldata jaitsierarik gabe. Horri esker, bizitza «bizigarriagoa» izango litzateke. Murrizketaren helburua gizonek ardurak hartzea ere bada, «erantzunkidetasunez zaintza lanak banatzeko».

Bilbon egingo diren jarduerak.

Zaintza langileei dagokienez, lan baldintzak hobetzeko eskatu dute: alde batetik, hitzarmenak hobetzea eta ez dauden eremu horietan berriak sortzea, lurraldeen arteko desorekak saihestuz; bestetik, ratioak jaistea. «Erabiltzaile zein langileen baldintzak hobetzeko», dekretuak berritu eta hobetu behar dira, eta baliabide gehiago jarri.

«Gizonek ez zaintzearen pribilegioari uko egin diezaioten eta zaintza lanetan ardura har dezaten», baimenak hobetzea da premiazko beste neurri bat, eta «egungo egoera zapaltzailea betikotuko ez duen» kontziliazio bat ezartzea. Horretarako, besteak beste, sektore feminizatuetako lanaldi murrizketetan ordezkapenak bermatu behar dira, eta kotizazioan ezin da penalizaziorik egon. Zaintzeko baimenak familia nuklearretik kanpo eskuratu ahal izatea ere proposatu dute.

Zerbitzu publikoak indartzea

Modu integral eta duin batean zaintzeko eta zainduak izateko, LAB, Steilas, ESK, EHNE Bizkaia, Etxalde eta Hiru erakundeek argi utzi dute oinarria zein den: «Zerbitzu publikoak indartzea ezinbestekoa da». Inbertsio handiagoak exijitu dituzte gizarte zerbitzu, etxebizitza eta osasun sistema publiko, unibertsal eta eraginkorra lortzeko. Are gehiago: «Zaintza lanen egoera irauli nahi badugu, zalantzarik gabe, kontzientziazioa eta heziketa dira tresnarik eraginkorrenak». Hori dela eta, hezkuntza sistema hizpide, hainbat aldarrikapen egin dituzte: berdintasun planak adostea, eguneratzea eta garatzea; curriculumean zaintza txertatzea; eta beharrezko baliabideak ezartzea, ikastetxe guztietan hezkidetzarako plan egonkor eta kalitatezkoak egon daitezen.

Neurrien berri emateaz gain, gaurko agerraldian herritarrei dei egin diete mugimendu feministak etziko antolatu dituen mobilizazioetan parte har dezaten. Bilbon Zaintzaren Herria egingo dute, eta Gasteizen, kalejira bat. Iruñean, berriz, topaketa batzuk antolatuko dituzte, eta Donostian, elkarretaratze bat. Beste eskualde batzuetan ere mobilizazioak egingo dituzte.