Hurrengo argitalpenean, ECVCk Elikadura Burujabetzaren kontzeptuaren zenbaketa zehatza egiten du, elikagai- eta nekazaritza-sistemetan boterea finkatzeko prozesuen ondorioz mehatxatuen dauden pertsonek garatutako nozioa: nekazariak. Historiako indarrek lur jo beharrean, gizateriak aurre egin behar dien krisi anitzak konpontzeko proposamen bat eskaintzen dute.

Elikadura-burujabetza mugimendu sozialak eraikitzeko prozesu gisa eta pertsonak ahalduntzeko modu gisa aurkezten da, beren gizarteak antolatzeko, oinarrizko produktuen, merkatuen eta eragile ekonomiko berekoien mundu baten ikuspegi neoliberala gainditzeko. Ez dago egungo munduan aurre egin behar diegun hamaika arazo konplexuren konponbiderik. Horren ordez, elikadura-burujabetza praktikan jartzen den pertsona eta lekuetara egokitzen den prozesua da. Elikadura-burujabetzak elkartasuna esan nahi du, ez lehiaketa; baita behetik gorako mundu justuago bat eraikitzea ere.

Elikadura Burujabetza globalizazio korporatiboaren eredu neoliberalari emandako erantzun eta alternatiba gisa sortu zen. Hala, izaera internazionalista du, eta elikagaien eta nekazaritzaren inguruko nazioarteko gobernantza ulertzeko eta eraldatzeko esparru bat eskaintzen du.