Europar Batasuneko Natura Lehengoratzeko Legearen onarpena, "bere lurraldeetako ekosistema degradatuak birsortzea, EBko klimaren eta biodibertsitatearen helburuak lortzen laguntzea eta elikagaien segurtasuna hobetzea" helburu duena, blokeatuta geratu da, Hungariak uko egiten dion herrialde-taldearekin bat egin ondoren, eta, horrela, ezin izan da onartu aldeko gehiengorik lortu.

Hungariako herrialdearekin batera, zeinaren gobernua demokrazia kristauaren eskuinean baitago diskurtso nazionalista, immigrazioaren aurkakoa eta ultrakontserbadorearen aurkakoa izanik, Finlandia, Suedia, Herbehereak, Austria, Polonia, Belgika eta Italia dira Europako Itun Berdearen zutabeetako bat den Legearen aurka agertu diren estatuak.

Horrela, Europar Batasuneko Kontseiluaren eta Parlamentuaren artean berriki lortutako akordioa baliogabetu da, Europako hauteskundeetarako bi hilabete baino falta ez direnean (horietan, ultraeskuinari botoa gehitzea aurreikusten da).

Berrespenaren alde agertu dira Alemania, Danimarka, Eslovenia, Estonia, Irlanda, Zipre, Kroazia, Lituania, Luxenburgo, Bulgaria, Txekiar Errepublika eta Espainia.

Zer gertatuko da orain legearekin? Izan ere, une honetan Belgikak okupatzen duen Kontseiluko lehendakaritzatik hartzen diren erabakien araberakoa izango da; hain zuzen ere, Belgika onartzearen aurka bozkatu duen herrialdeetako bat.

Virginijus Sinkevicius Europako Ingurumen komisarioak kezka agertu du, "ez bakarrik funtsezko espediente hau ez amaitzearen ondorio politikoengatik, baizik eta gure erakundeen sinesgarritasunari buruz mundura bidaliko dugun seinale tamalgarriagatik". Azaldu zuenez, lege hori gabe "EBri ingurumen-arloko konpromisoak eta betebeharrak betetzeko tresnarik garrantzitsuena faltako zaio".

Bestalde, David Hammerstein soziologo, Europako diputatu ohi eta aktibista ekologistak tweet batean idatzi duenez, "Natura Berrezartzeko Legearen etsai nagusia (hil aurretik ahuldu egiten dute) lobby agroindustriala, traktoradak eta nekazaritzako sindikatuak izan dira, ia klase politiko, eskuindar eta ezkertiar osoaren konplizitatearekin edo pasibitatearekin".

Hammersteinek "ingurumenaren kontrako erreforma" batean kokatu du Legearekin gertatutakoa: "Europako Itun Berdea urratsez urrats ezabatu da, lege guztiak blokeatuta edo edukiz hustuta. Dagoeneko hasi gara NPBren aldaketekin, ingurumenaren kontra-erreforma handiarekin: Europako Berdearen aurkako Itunarekin".

Lege honetan jasotako alderdi nagusiak honako hauek dira:

• Estatu kideek habitaten %30 lehengoratu behar dute gutxienez (baso, larre eta hezeguneetatik ibai, laku eta koralino oheetaraino), egoera txarretik ona izatera igaro daitezen 2030ean. Ehuneko hori %60ra igoko da 2040an, eta %90era 2050ean. EBko herrialdeek lehentasuna eman behar diete Natura 2000 Sareko eremuei 2030era arte, eta helburu horiek nola lortu nahi dituzten zehazten duten leheneratze-plan nazionalak onartu beharko dituzte.
• Nekazaritzako ekosistemen biodibertsitatea hobetzeko, EBko herrialdeek hiru adierazleetatik bitan egin beharko dute aurrera: larreetako tximeleten indizea; paisaia-ezaugarri oso desberdinak dituzten nekazaritza-lurren proportzioa; eta karbono organikoaren erreserbak laborantza-lurren lurzoru mineraletan. Gainera, neurriak hartu behar dira nekazaritza-inguruneei lotutako hegazti arrunten indizea handitzeko, animalia horiek biodibertsitatearen egoera orokorraren adierazle onak baitira.
• Drainatutako zohikaztegiak lehengoratzea nekazaritza-sektorean isurketak murrizteko modurik errentagarrienetako bat denez, EBko herrialdeek horien %30 konpondu behar dute gutxienez (gutxienez laurden bat berriro hezetu beharko da), %40 hemendik 2040ra, eta %50 2050erako (gutxienez heren bat berriro hezetu beharko da bertan). Hezetze-prozesuak borondatezkoa izaten jarraituko du nekazari eta jabe partikularrentzat.
• Legebiltzarrak eskatuta, «larrialdiko balazta» bat sartu da, ezohiko egoeretan nekazaritzako ekosistemen helburuak bertan behera uztea ahalbidetuko duena, baldin eta neurri handi batean murrizten badituzte EBk kontsumorako behar adina elikagai ekoizteko behar diren lurrak.
• Bestalde, Legeak eskatzen du baso-ekosistemetan hainbat adierazleren bilakaera positiboa izatea eta 3.000 milioi zuhaitz gehiago landatzea. Estatu kideek, halaber, gutxienez 25.000 km ibai ibilgu libre bihurtu beharko dituzte, eta bermatu beharko dute ez dela galduko hiriko berdeguneen eta hiriko zuhaitz-estalkiaren nazioko azalera osoa.