1.
Politika publikoak errotik aldatzea, gizarte-, ekonomia- eta ingurumen-iraunkortasunean oinarritutako elikagaien ekoizpen-eredua bultzatzeko, agroekologiaren printzipioetan oinarrituta. Ekoizleen eta kontsumitzaileen zaintza eta bizi-kalitatea, ingurumena, klima, animalien ongizatea eta, oro har, gizartea erdigunean jarriko dituzten nekazaritzako elikagaien ekoizpenak behar ditugu.
2.
Nekazari gehiago nahi ditugu Europan, eredu familiar eta iraunkorren aldeko apustua eginez, belaunaldien arteko ordezkapena eta gazteak nekazaritzan sartzea erraztuko duten politikekin, gure herriak bizirik mantentzen dituztenak eta gure ekosistemak kontserbatzen dituztenak, abeltzaintza eta nekazaritza industrialaren ereduaren aurrean, horri amaiera eman behar baitzaio.
3.
Erakundeek elikadura osasuntsu, iraunkor eta agroekologikoaren alde egitea, erosketa publikoaren bidez.
4.
Biodibertsitatearen eta landa-lurraldearen defentsa politiken erdigunean jartzea, eta bertan bizi diren pertsonak lehenestea, abeltzaintzaren eta industria-nekazaritzaren hedapenaren, meatzaritzaren, proiektu fosilen, energia berriztagarriak ezartzeko jardunbide txarren eta lurraldearen osotasunaren eta subiranotasunaren aurkako beste makroproiektu batzuen aurretik.
5.
Gizarte, ekoizpen eta kontsumo ingurune inklusiboak sustatuko dituzten politikak garatzea, ikuspegi feministarekin eta nekazaritzako langileen lan-eskubideak errespetatuta.
6.
Landa-ingurunean zerbitzu publikoak eta kalitatezkoak eskaintzearen alde egitea.
7.
Eta, azken batean, gure herriek eta ekosistemek bizirik mantentzen dituzten elikadura-ingurune osasungarriak sustatzea, eta hemen planteatzen ditugun erronkei aurre egiteko herritar informatu eta arduratsuen eztabaida-prozesuak indartzea.
