[Código F webgunean agertutako berria]

Elikadura eta Nekazaritzarako Nazio Batuen Erakundeak (FAO), Nekazaritzaren Garapenerako Nazioarteko Funtsak (FIDA), Haurren Laguntzarako Nazio Batuen Funtsak (UNICEF), Osasunaren Mundu Erakundeak (OME) eta Elikagaien Mundu Programak (PMA) batera argitaratutako azken txostenaren arabera, gosearen gori-gorian bizi diren pertsonen kopurua % 20 igo zen pandemiaren aurretik (2019) bizi zirenen aldean, eta horrek, zifretan, 735 milioi gizakiren defentsa-gabezia adierazten du.

Txostenaren arabera, gizateriaren zati handi bat egoera tamalgarri hori pairatzera eraman duten eragileak pandemia, krisi klimatiko errepikatuak eta gatazka armatuak dira, Ukrainaren eta Errusiaren arteko gerra barne. Joera horiek erabat aldatu ezean, 2030ean gosearekin amaitzeko Garapen Jasangarriaren Helburua lortzea eragotziko dute, Garapen Jasangarriko Helburuen 2.1 Helburua, eta malnutrizio mota guztiak, GJHen 2.2 Helburua.

"Munduko gosearen zifrak gelditu egin dira 2021etik 2022ra bitartean, baina badira munduan gero eta elikagai krisi sakonagoei aurre egin behar dieten leku asko. Asian eta Latinoamerikan gosearen murrizketan aurrerapenak ikusi ziren, baina goseak gora egiten jarraitzen zuen Asia mendebaldean, Karibean eta Afrikako azpieskualde guztietan 2022an. Afrikak jarraitzen du eskualde kaltetuena izaten, kontinentean bost pertsonatik bat goseari aurre egiten, munduko batez bestekoaren bikoitza baino gehiago", txostenaren arabera.

Malnutrizioarekin eta gosearekin lotutako datu batzuk munduan:

• Gutxi gorabehera, munduko biztanleen % 29.6k (hau da, 2 mila eta 400 milioi pertsonak) ez du elikagaietarako sarbide konstanterik, elikagaien segurtasunik ezaren prebalentziaren arabera neurtuta. Horien artean, 900 milioi pertsona inguruk elikadura-segurtasun falta larriari aurre egin behar zioten.
• Pertsonek dieta osasungarriak eskuratzeko duten gaitasuna okertu egin da mundu osoan: 3 mila eta 100 milioi pertsona baino gehiagok ( % 42) ezin izan zuten dieta osasungarririk onartu 2021ean, hau da, 134 milioi pertsona gehiago izan ziren 2019an baino.
• Bost urtetik beherako milioika haurrek desnutrizioa jasaten jarraitzen dute: 2022an, bost urtetik beherako 148 milioi haurrek ( % 22.3) hazkunde-atzerapena zuten, 45 milioik ( % 6,8) emaziazioa zuten (muturreko argaltzea gorputz-gantza ia erabat galduz, muskulu-atrofia bizia eta organo eta sistemen nahasmendu trofiko eta funtzionalak), eta 37 milioik ( % 5,6) gehiegizko pisua zuten.
• Aurrerapenak ikusi dira amagandiko edoskitze esklusiboan: 6 hilabetetik beherako haurren % 48k jasotzen du praktika hori, 2025eko helburutik gertu. Hala ere, ahalegin handiagoak egin behar dira 2030erako malnutrizio-helburuak lortzeko.
• Elikagai industrializatuen kontsumoa handituz joan da zenbait herrialdetako hiri-inguruetan eta landa-inguruetan.
• Elikagaien segurtasunik ezak (neurrizkoa edo larria) landa-eremuetan bizi ziren helduen % 33ri eragin zien, eta % 26ri hiriguneetan.
• Urbanizazioa "megatendentzia" gisa deskribatzen da txostenean, jendeak nola eta zer jaten duen adierazten duena; izan ere, aurreikusten da hamar pertsonatik ia zazpi 2050erako hirietan biziko direla, eta gobernuek eta gosearen, elikadura-segurtasun ezaren eta nutrizio txarraren gaiari heltzeko lan egiten duten beste eragile batzuek urbanizazio-joera horiek ulertzen saiatu behar dute, eta kontuan hartu behar dituzte politikak formulatzerakoan.
• Haurren hazkundearen atzerapenaren prebalentzia handiagoa da landa-eremuetan ( % 35,8) hiri-eremuetan baino ( % 22.4).