Joan den igandean, abuztuaren 4an, Europar Batasunak industriaren emisio kutsatzaileak (meatzaritza barne) eta hegaztien abeltzaintza intentsiboak eta txerrien sektoreak sortzen dituztenak murrizteko legedia jarri du martxan, baina behien industria estalduratik kanpo utzi du.

Estatu kideek 22 hilabeteko epea dute orain xedapen horiek beren estatuko lege-esparruetara eramateko.

Araudi hori da EBren tresna nagusia nitrogeno oxidoak, amoniakoa, merkurioa, metanoa eta karbono dioxidoa bezalako substantziak dituzten industria- eta nekazaritza-industriako instalazioen kutsadura arautzeko. Instalazio horiek isurketa-baimenak lortu beharko dituzte herrialdeetatik, betiere eskatutako baldintzak betetzen badituzte.

Helburua da atmosferako kutsatzaile «funtsezko» horien emisioak 2050erako %40 murriztea, 2020an ikusitako mailekin alderatuta. Hori lortzeko, EBko gobernuek eta Europako Parlamentuak akordio bat lortu zuten joan den urteko azaroan araudi hori berrikusteko.

Zuzentarauak animalien hazkuntzarako atalase jakin batzuk egokitzen ditu. Ustiategi intentsiboak hartzen ditu: 300 buru txerrientzat eta 280 oilategiko hegaztientzat (300 oilo erruleak badira), eta 350 animalia etxalde mistoetarako. Arau horiek pixkanaka aplikatuko dira 2030etik aurrera, etxalde handienekin hasita.

Behi-aziendaren ustiategiak, kanpo

Kanpoan geratzen dira etxalde estentsiboak eta etxean erabiltzeko animalien hazkuntza, baita behi-aziendaren ustiategiak ere. Erabaki horrek kritikak eragin zituen Greenpeace bezalako erakunde ekologisten aldetik, eta gogorarazi zuen baserriko animalien hazkuntza metano-isurketen %54ren erantzulea dela, batez ere behi-aziendarena.

Aitzitik, "industria-eskalan ekoitzitako mineral ez-energetikoen erauzketa eta tratamendua, hala nola burdina, kobrea, urrea, nikela eta platinoa" barne hartzen ditu, eta beste mineral industrial batzuk sartzeko atea irekitzen du, Europako Batzordeak horren inguruko proposamen bat egiten badu.

Era berean, estatu kideei eskatzen die ezar ditzatela "zigor eraginkorrak, proportzionalak eta disuasiboak zuzentaraua ezartzeko hartutako neurriak urratzen dituztenentzat". Isun horiek arau-haustearen larritasuna eta iraupena kontuan hartu behar dituzte, bai eta eragindako pertsonak eta ingurumena ere.

Arau-hauste larrienen kasuan, zehapenak "operadoreak EBn duen urteko fakturazioaren %3koak izan beharko dira gutxienez".

Hiriburuek zaindu beharko dute, halaber, pertsonek konpentsazio bat eskatzeko eskubidea dutela "zuzentarauaren transposizioa egiten duten arau nazionalak urratzearen ondorioz beren osasunari kalte egin zaionean".

Azkenik, Europar Batasuneko erakundeen arteko akordioak klausula bat jasotzen du, Batzordeak zuzentarauaren inplementazioa berrikusi eta ebalua dezan bost urtean behin, 2028an hasita.