Euskal Herriko Eskubide Sozialen Gutuna sinatzen dugun erakunde sozial eta sindikalok uste osoa dugu gure helburuetarantz aurrera egiteko ezinbesteko mobilizazioa dela, eta martxoaren 14an hitzordu berri bat dugu Iruñean eta Bilbon. Espiritu kritikoa eta proposamenak egiteko gaitasuna duen aliantza sindikal eta sozial indartsu bat artikulatzea ezinbestekoa da Euskal Herrian aplikatzen ari diren politika publikoetan erabateko aldaketa sustatzeko. Gizarte Eskubideen Kartak aurkeztutako gizarte-programak zehazten du zein den erakundeei politika publikoetatik proposatzen diegun aldaketaren norabidea.

Desberdintasunen aurkako jarrerarekin batera, jarduteko konpromiso zehatzak hartu behar dira, aldaketa-elementuak ikusi ahal izateko. Ikuspegi horretatik abiatzen dira Emakume Baserritarren Estatutuaren proiektura aldatzeko proposamenak. Ez da nahikoa artikulu juridiko bat emakume baserritarrenganako izendapenak zuzentzeko. Erakusgarri gisa, esan behar da XXI. mende betean ez dagoela oinarrizko gizarte-zerbitzurik emakumeen osasunaren esparruan (emagina, ginekologoa...), eta hori ez dela estatutu bat onartuta konponduko, arlo publikotik beharrezko baliabideak bideratzen ez badira. Eta hor, konpromiso eta jarduketetan, neurtu ahal izango ditugu aldaketarako borondateak.

Zehazkiago esateko, gure neurketa-makila izaten jarraitu behar dugu, bai kanpo-ekintza, bai barne-ekintza. Eta horretan, zehazki, arduradun politikoek TTIPen (Merkataritza Askearen Tratatua) inguruan kokatu beharko dute tokiko eremutik Europako esparruraino, TTIP-EZ batzarrak proposatutako mozioen bidez. Ez da nahikoa arriskuez edo ondorioez ohartaraztea; beharrezkoa da TTIPa arku politikotik errefusatzeari edo defendatzeari buruzko definizio publikoa ematea. Eta gure mobilizazioen agendak hitzordu berria du apirilaren 17an eta 18an, TTIP gaitzesteko aldarrikapenarekin, bai tokian-tokian, bai nazioartean.

Martxoan eta apirilean ere Argentinara eta Brasilera abiatuko gara, beste esperientzia batzuk ezagutu eta ikasteko eta gure proposamenak zehaztu ahal izateko. Argentinara baserritar gazteen ordezkaritza bat joango da, ekoizpen eta gizarte aldaketa prozesuak ezagutzeko, autoantolakuntzatik, kontsumo arduratsutik eta hiriko gizarte mugimenduarekin dituen aliantzetatik, MNCI gure arrebaren eskutik. Udazkenean, Euskal Herrian harrera egiteko aukera izango dugu. Eta Brasilerantz ordezkaritza zabala eta askotarikoa abiatuko da (mugimendu sozialekin, sindikalekin, tokiko garapenarekin, nekazaritza-erakundeekin eta abarrekin lotutako pertsonak), elikadurarako eskubidearen inguruko politika publikoen aktibazioa eta nekazaritza eta nekazaritza prozesu ekologikoen inplementazioa lehen pertsonan ikusteko, elikadura-subiranotasunerantz.

Mezu-agendak mugimenduz beteta datoz, proposamenez eta ilusioz busti behar ditugu.

Gure Esku Dago.