Azken talkek -COVID-19aren hornidura etenetatik 2022ko inflaziora- elikagaien kate industrialetako pitzadurak agerian utzi zituzten, eta krisialdietarako egokia den mundu batean elikagaien segurtasuna lortzeko gaitasunari buruzko ilusioak txikitu zituzten.
Krisi iraunkorrek, halaber, komunitateen "lurraldeko" merkatu erresilienteak eta hurbilak nabarmendu dituzte, pertsonen bilioak egunero elikatzen dituztenak, merkatu publikoetatik eta kaleko saltzaileetatik kooperatibetaraino, hiriko nekazaritzatik hasi eta zuzeneko lineako bendeetaraino, edo bilketa eta banaketa zentroetatik ("food hubs") komunitateko sukaldeetaraino.
Oinak lurrean dituzten elikagaiak txostenak elikadura-sare horien ikuspegi osoa eskaintzen du. Gainera, produktore txikien bizi-bitartekoen mantenuari egindako ekarpenak dokumentatzen ditu, populazio txiroenei elikagai osasuntsuak eskuratzeko aukera bermatuz, kulturei eta komunitateei eutsiz, eta norgehiagoketan zehar populazioak elikatzea zainduz. Txosten horrek eskatzen du gobernuek tokiko eta eskualdeko hornidura-azpiegituretan inbertitzea berriro, erosketa publikoaren eta elikadura-segurtasunaren estrategiak birkokatzea eta elikadura-sistemen harrapaketa korporatiboa geldiaraztea.