Elikagaien Justizia Sailak bi txosten berri argitaratu ditu: "Udal merkatuak: jabetza kentzearen kronika" eta "Elikadura publikoa: proposamen eraldatzaileak". Bartzelonako kasua ". Bi txostenekin batera, elikadura-eredu berri baterantz igarotzeko politika publikoen 10 proposamen aurkeztu dira.
Zer bihurtu da gaur egun udal-merkatuen sarea? Horixe da gure merkatu-sarearen iraganari, orainari eta etorkizunari buruzko Elikagaien Justiziaren bi txosten berriak ebazten saiatzen ari diren galdera nagusia.
«Desjabetze baten kronika» txostenean organoaren funtzioa, neoliberalismoaren garroak eta aro berrian dituen ondorioak, malgutasuna, berrikuntza, lehiakortasuna edo smart pentsamendua bezalako kontzeptuen tranpak, udal-merkatuei buruzko politika eta bigarren mailako ondorioak (mimesia, simulazioa, monumentalizazioa edo utzikeria) dituen modernizaziorako bidezidorrak aztertzen dira. Merkatuen birmoldaketa pribatizazioaren Troiako zaldi gisa aztertzen da, eta, azken batean, auzo-merkatuen funtsezko esentzia espoliatzeko aitzakia gisa. Ondorio gisa, beharrezko eztabaida bati ateak irekitzen zaizkio: ba al dago bizitzarik gaur egungo udal-merkatuetatik haratago?
«Elikadura publikoa: Proposamen eraldatzaileak» txostenean, elikadura-eredu berri baterantz igarotzeko politika publikoen proposamenak zehazten dira. Hau da, nolakoa izango litzateke mundua elikagaiak ondasun publiko gisa ulertuko bagenitu, eta ez merkantzia soil gisa. Izan ere, orain arte gizarte gisa gizakiaren biziraupenerako oinarrizko elementu bati buruz dugun begirada erabat pribatizatutako ondasun bati buruzkoa da. Gaur egungo elikadura-sistemaren aurre-kolapsoaren sintomak hain dira nabarmenak, ezen ia inork ez baititu eztabaidatzen, ezta eragin dituenik ere.
Egungo sisteman ezin da ezer egon –oso-oso txikia eta kaltegabea ez bada– elikadura-korporazio handiek kontrolatzen, menderatzen eta definitzen ez dutena. Horregatik, txostenak ekimen eraldatzaileak ikusaraztearen alde egiten du, Belo Horizonte hirian (Brasil) edo Toronton (Kanada) pisuzko adibide batzuekin. Ondorio gisa, elikadura-sisteman arlo publikoaren aldeko 10 proposamen eskaintzen dira, hala nola elikagaien prezioaren erregulazioa, elikagaien erosketa publikoari buruzko Estatuko lege bat edo agroekologiaren aldeko apustu irmoa.
1. ELIKAGAIEN EROSKETA PUBLIKOARI BURUZKO ESTATUKO LEGEA. Gizarte- eta ingurumen-justiziako irizpideetan oinarritutako legea, tokiko ekonomia sustatu eta osasuna zainduko duena.
2. OSASUNGARRIAK EZ DIREN HAURREN ELIKAGAIEN PUBLIZITATEAREN AURKAKO LEGE-DEKRETUA. Sektorearen autoerregulazioa falazia bat da. Funtsezkoa da lege-dekretua desblokeatzea, koipe ase, gatz eta/edo azukre asko duten adingabeentzako elikagaien eta edarien haurren argitalpena arautzeko. Elikagai mota horien marketin-modu guztiak ezabatu behar dira, haurrek osasunerako eta elikadura egokirako dituzten eskubideak behar bezala babesteko.
3. ELIKAGAIEN PREZIOA ARAUTZEA. Oinarrizko elikagaien prezioak modu eraginkorrean arautuko dituen neurri-sorta, herritarrei elikadura osasungarria bermatzeko. Inflazioak elikagaietan, bereziki biztanleria ahulenean, duen eragina arintzeko neurriak planteatu behar dira.
4. PESTIZIDAK ABOLITZEA. Pestizida sintetikoak erabiltzeko debekua 2035. urtean; EBn debekatutako pestizidak esportatzeko berehalako debekua, gaur egun hirugarren herrialdeetara bidaltzen direnak; eta gaur egun 2030 baino lehen erabiltzen diren ongarri sintetikoen % 55 ordeztea.
5. MAKROGRANJEI STOP. Gure herrialdean txerrien sektorea birmoldatzeko plana, 2035. urterako egungo etxola gutxienez % 50 murriztuko dela ziurtatuko duena, eta makrogranja berriak instalatzea debekatuko duena.
6. LANDAKO LAN-ESPLOTAZIOA JAZARTZEA. Nekazaritza-industriaren sektoreko lan-esplotazioa ezabatzeko Estatuko plana, honako neurri hauek barne hartzen dituena: Aldi Baterako Laneko Enpresen (ABLE) debekua eta funtzio publikoaren esklusibotasuna ziurtatzea, aldi baterako lanpostuen enplegazio- eta kudeaketa-agentzia gisa, bai eta lan-ikuskaritzako eta biktimei laguntzeko zerbitzuak handitzea ere.
7. UDAL-MERKATUAK BIZIBERRITZEA. Tokiko elikadura-sistemetatik datozen elikagaiak eraldatzeko eta merkaturatzeko azpiegitura publikoak sortzeko eta berreskuratzeko plana, hala nola udal-merkatuak eta elikagaiak banatzeko beste formatu batzuk berreskuratzea, udal-hiltegiak, sukalde zentralak, pilaketa-zentroak, etab.
8. ELIKADURA ONA ESKOLETAN. Elikadura osasuntsua, bidezkoa eta iraunkorra sartzea eskola-curriculumean ikasteko gai gisa.
9. LEHORTEAREN AURKAKO LARRIALDIETARAKO ESTATUKO PLANA. Nekazaritzako sektore esportatzaile jakin batzuk ureztatzeko eta birmoldatzeko Estatuko plana, benetan erabilgarri dauden ur-baliabideen eta elikadura osasuntsu, justu, jasangarri eta tokiko elikaduraren arteko egokitzapena ziurtatuko duena, klima-aldaketari lotutako epe labur, ertain eta luzeko egoerak kontuan hartuta.
10. AGROEKOLOGIAREN ALDEKO APUSTU IRMOA. Nekazaritzako elikagaien trantsiziorako laguntza, hedapen eta prestakuntzarako Estatuko plana, nekazaritzako ekoizpen ekologikoaren eredu baterantz aurrera egitea ahalbidetuko duena, energia gutxiago eskatuko duena, belaunaldien arteko erreleboa eta gizarte-klase behartsuenei arreta berezia eskainiz.